Lezen en schrijven

(Danske-fjord, merrie, ° 16 mei 1979 - 6 december 2008)

Danske Fjord, Danske voor de vrienden, kocht ik in 1990 van het Fjordenhof in Wechelderzande. Danske kon ‘lezen en schrijven’, maar was een beetje zot in de kop, en bang van snel verkeer. Niet zo handig voor een trektochtpaard, maar moeilijk gaat ook.

Onze langste dagtocht was 63 km, van Heindonk naar het Meerdaalbos. Danske kon moeiteloos mee met de ‘groten’ van VVR Klein-Brabant. Als de andere paarden onderweg moe waren en minder eetlust hadden, zorgde Danske ervoor dat de voederbakken leeg geraakten en ze kwam dikker thuis dan dat ze vertrokken was.

 

Ooit moest ik een weekend aan zee aan mij voorbij laten gaan, omdat Danske de camion niet op wou. Op de triestige rit in het donker weer te paard naar Heindonk in plaats van onderweg naar de kust, nam ik de beslissing om zelf een trailer te kopen. Die kwam er, een oude Ifor Williams, de start voor al mijn trektochtdromen. ‘Prior proper preparation’, daar had ik toen nog nooit van gehoord. Terwijl de trailer netjes herspoten op de parking van de Zennehoeve stond, dacht ik er zelfs nog niet aan het trailer laden op zich te oefenen: als we weg moesten, zou dat wel lukken. Vlak voor Pasen 1991 was het eindelijk zo ver en zou ik Danske naar het Fjordenhof brengen voor een week buitenrijden en het driedaagse paasweekend van Klein-Brabant. Nietsvermoedend en goed (?) voorbereid vertrok ik met een vriendin om Danske op te pikken. Goed voorbereid betekende in die tijd voor mij: met transportgetten aan en een hooinet gevuld om onderweg te knabbelen. Op het moment dat ik de poort opende van de weide vertrok Danske vanuit stilstand in volle galop richting stal. Eén detail: ik zat eronder. Voor ik iets besefte, lag ik tien meter verder op de weide… bye bye kruisbanden van linkerknie (maar dat wist ik toen nog niet). Na een half uurtje plat op de zetel met ijs op de knie zag ik het weer zitten en zijn we toch nog per trailer in het Fjordenhof geraakt. De volgende morgen was ik geradbraakt, bont en blauw en een dikke knie waarop ik niet meer kon steunen. Maar de zwakken moeten eruit en een dag later zat ik alweer te paard (tja, na al die moeite om er te geraken…) Zelfs de paasdriedaagse reden we mee uit, al had ik wel een serieuze schrik te pakken om naast Danske te staan, ik voelde me veel veiliger op haar in plaats van ernaast.

Die zomer reden we twee grote trektochten in de Ardennen, ik leerde Olivier kennen en Danske zijn haflinger Mork. Samen deden we kilometers en kilometers, in Vlaanderen, Wallonië, Nederland en Frankrijk.

Danske bleef al die jaren ‘klassiek’ gereden, ook al kreeg ik zelf de smaak van het western rijden te pakken. Toen kenzo meer en meer kilometers begon te doen als opvolger van Danske, reed ik haar meestal zonder zadel. Lekker warm in de winter, maar vooral dan bleef ze extra hevig en zot; richting huis moest er niet veel gebeuren of Danske was vertrokken in haar supersnelle stap, draf of galop. Wel een prima oefening voor mij! Op haar achttiende wou ik haar laten dekken, maar daar dacht Danske anders over... Geen dek dus. Maar later, met de komst van Seven, was de liefde ineens wel groot, en tien jaar later was ze zo duidelijk hengstig dat ik een ‘echte’ dek toch nog even overwogen heb. Maar ‘veeartsmak’ is Danske nooit geraakt, dus toch maar niet. Danske heeft al mijn western, horsemanship, clicker en PNH trainingen gewoon aan zich laten voorbij gaan: Danske is gewoon Danske gebleven, we kwamen vroeger al goed overeen en nu nog altijd…

Na 18,5 jaar lief en leed te hebben gedeeld heb ik op 6 december 2008 afscheid moeten nemen van Danske. Afgezien van een zware rhino op haar veertiende heeft Danske nooit iets gemankeerd. In 2008, 29 jaar jong, kreeg ze drie maal lichte koliek, één maal zware koliek (waarbij ik al bijna de beslissing genomen had) en de vijfde keer was genoeg geweest. Ik had zo graag gehad dat ze op een namiddag, gewoon slapend in de zon omringd door de kudde, stilletjes nooit meer zou wakker worden, maar dat heeft niet mogen zijn. Hier de laatste mooie foto van Dankse, genomen door Micha in de zomer van 2008.

Kim Moeyersoms - GSM: +32478 67 47 89 - Contact - Webdesign by Regali